köpüren söz
mor
köpükle yapışan camıma
kaç fevri yaşanmışsa
duman gözlerinle
pencereni aç
dellenmiş yeryüzüne
söyle birkaç söz
kuşlar bile bir mezür tutturmuşlar
şimdi adımla çağır beni
sesinle yanımda ol
körükle ateşimi
akışkan sözcüklerle
çilem yakılsın
üfle belleğim açılsın
soluk zamanın diri alevi olsun
soluğun
anımsadıkça belirgileşen yüzün
aksın çatıma
düşümün gölgesi aya
çoğul hücreler hazinesi ol
ruhumu dürt
gönlünü aç
dilek ağacı dibindeyiz
ne yakında
ne uzakta
ne aşağıda
ne yukarda
dilek kökünde olmasın
sakın ağacın
Kayıt Tarihi : 9.5.2008 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!