Dilek Ağacı Şiiri - Durmuş Yığman

Aşkımızı yazdım ben ağaçlara, taşlara
Kalemimi batırdım gözden akan yaşlara.
Aklar düştü baksana kirpiğime, kaşlara
Aşkımıza şahitsin, duy sen, dilek ağacı.

Koşar sana gelirdik, yetişirdik anında.
Sarılıp koklaşırdık, utanmazdık yanında.
Sana veda ederdik ayrılma zamanında
Aşkımıza şahitsin, hey sen, dilek ağacı.

Kol kola dolaşırdık biz salına salına
Dilekleri tutardık, bez bağlardık dalına.
Adakları adardık, keserdik biz yoluna
Aşkımıza şahitsin, doy sen, dilek ağacı.

Ağaç çürüsen bile, taşlar şahidim benim.
Gözlerim kör olsa da, yaşasa şu bedenim
Aşkımızı unutan yârdir benim nedenim.
Elbisemi sırtımdan soy sen, dilek ağacı.

Durmuş’um ben dertliyim, derdi vardır her kulun
Bacaklarım titriyor, sonuna geldim yolun
Ben mutlu olamadım, siz bari mutlu olun.
Mezarımı dibine koy sen, dilek ağacı.

Durmuş YIĞMAN