Dilek Ağacı Şiiri - Resul Bayraktar

Tebessümlerimi bir bir uğurlayan yüzüm,
Gamzelerime küskün bu aralar.
Yaralar ruhumu cananım,
figanım, efkârımla
kirpiklerimi aralar.
Ellerim, gelişini bir umudun ipine sarar,
Gün be gün dilimden dökülür sözler.
Kuraklaşır bedenim,
çiçekler gibi solar.
Cümlelerim derin uykuda,
Hislerim acı bir kaygıda,
Gelmeyişine ağlar.

Bağlar yokluğunu karanlık,
Kuruyan dilek ağacıma
Ru be ru kalırım hüznümle
Aynalara dargın yüzümle
Sana seslenir bakışlarım

Gel be ey kadın
Çınlar kulaklarımda adın
Dol be gamzelerime çukur çukur
Gül yine gözlerime çakır çakır
Ölsün dilimde bu kahır

Sen en karanlık gecelerin süsü,
Aydınlık günün parlak örtüsü,
Yüreğimde dolunaydın,
Karanlığıma ışık, ruhuma aydın.
Uykuyu ağırlayan gecelerde,
Dilinde beni ne güzel sayıklardın.
Bak yine duydum,
kalpten bir selam ile beni andın,
Naif yürek,
Canan Aytın