Dilek Şiiri - Zafer Nuhoğlu

bir badı saba gibi saçlarından tutsamda
şöyle yanaklarını efil efil okşasam.
kucağında sefil bir çocuk gibi yatsamda
sabahın fecri ile usul usul uyansam

gurub vakti sonsuza diksem kör gözlerimi
yıldızların ardına baksam arasam seni
defter-i kebirlere nakşetsem sözlerimi
sonra bir ölü gibi sağ yanıma yaşlansam.

anlatamam bugün ben hiç bilmediğim beni
söz bitse, kelam bitse, boyunu geçse eni,
ah bir bulsam bir bulsam bir gönülden seveni
düşsem balıklı göle kor ellerinde yansam...