Dilek Şiiri - Mustafa Duvan

Öğretemeyiz şerefi ilimle, irfanla;
Seni üstün kılan kudret kanında olmalı.
Çıkılmaz yola bir heybe dolusu imanla;
Yön belirleyen nereden geldiğin olmalı.

Misafir olacaksın Tanrılar sofrasına,
Genç Atsızlar’ın selamını ileteceksin.
Kulak vereceksin ataların buyruğuna,
Dönmek yok; hep ileri ileri gideceksin.

Er olmak için gerekli değildir tecrübe,
Bu mertebe ruhunun derininde olmalı.
Sergilemen için bir fırsattır muharebe,
Savaş meydanları bizlere düğün olmalı.

Yiğit yüreğiyle usulca kondurur buse,
Bir seher vakti yârin “som yalaz dudağına”.
Gönül dağının eteklerine yağar çise,
Tatmin olmaz nefis düşmezse yâr kucağına.

Yorulmadan bilinmez emeğin karşılığı,
Vatan uğruna dökülmeyen her ter boşadır!
Fikre zincir vurulmaz az gelir tabutluğu,
Öfkemiz bize engel olan dağa taşadır.

Haber verecek ulumasıyla Börteçine,
Yolların sonu varacaktır elbet Turan’a!
Karşılayacaktır ayakta saygıyla Mete,
Secde edecektir güneş bile bayrağına!

Olamaz ayrı düşenin şüphesiz kaderi,
Kızılelma’da hem birlik hem dirlik olmalı.
Ata mirasının etrafı ateş çemberi
Olsa da hem zinde hem de uyanık olmalı!

Ötüken’den haber getirir bize esinti,
Sıkı çalış, sıkı giyin öğüdünü verir.
Bekleriz oralardan mektup ya da belirti,
Hakkımızı olanı almak Tanrı emridir!

Kutlu davada kutlu sona ulaşmak için
Kılıcımız kalemimiz de keskin olmalı.
Çetin yollardan Tanrı Dağı’na varmak için
İnanç da istek de hep içimizde olmalı.

Nefes bile aldırmayacağız düşmana nefes,
Toprağa düşecek son kan yağının olmalı.
Zaptedemeyecek seni ne zincir ne kafes,
Milliyet uğruna göz kırpmadan can vermeli!