Dilek Şiiri - Pervin Gökalp

Yüreğim erimeyen buzul çağı kalesi
Gezdiğim karanlık sokakları aydınlatan fener
Isıt içimi çözülsün ani şokların dondurduğu bu beden
Dileğim, her elde bir kitap aydınlansın beyinler
Tüketerek kaybettik değerlerimizi
Bulur muyuz ararsak sahafta veya eskicide
Gözlerimi istiyorum gözlerimi
Hani o pırıl pırıl umut ışığıyla bakan
Baktığını gören içi gülen gözlerimi
Yirmili yaş hayallerimin yıkılan tüm köprülerini onarmak istiyorum mesela
İşini önemseyerek yapan çobanın kavalından
Ezgi olup bulutlara dokunmak…
Çimenler arasında dikenlere takılsın eteklerim
Özgürlük beyinde başlar seçme hakkını vererek
Dağılan saçlarımı tarayan rüzgar nerdesin söyle
Hala çocuk kalabilmeyi başaran kalbim sensiz yetim öksüz
Dilimin ucunda tınılı bir melodi yüreğim
Bir avuç sevdadan başka yok dileğim