Dilek Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Nice ulu aşık, nice erenler;
“Kimler itirazda? ” Gelin bulalım.
Hak yoluna şirin canın verenler,
Saf saf dizilelim, teslim olalım.

Mansur, neden acep “Enel hak.” demiş?
Havva, sebepsiz mi elmayı yemiş?
Ruhsuz bedenine nefes üflemiş,
Adem’in ruhuna bile varalım.

Habil’i yarattın, Kabil’i niye?
Kötülük mü insanlara hediye?
Köpekleri düşman ettin kediye,
Şimdi hangisine kusur bulalım?

Helak ettin halkı; Nuh’u kurtardın,
İsteseydin cennetine atardın.
Ağrı’nın başında deve otardın,
Aslana, kaplana, ot mu yolalım?

Put yaptırdın Kabe’mize koydurdun,
Balta verdin İbrahim’e kırdırdın,
Mancınığı çingeneye kurdurdun,
Bizde: alevinde bi-nar kalalım.

Huri meleklerle Cennet yarattın,
Binbir güzellikle için donattın,
Anlattın, insanın önüne attın,
Yerin mi yok? Aç kapıyı dolalım.

Bir ateş yakmışsın, yüceden yüce,
Her şeyin önüne koyuyor hoca,
Ulvi’yem, dileğim gitmesin güce,
Yok et şu şeytanı umutlanalım.
17 MART 2012