Dilek Şiiri - Ferda Kalkan

Sn Bülent Aydınel 'e

Günlerdir acı bir hüzün tadı boğazımı yakıyor.
Başımın üzerinde bir kara bulut,
Dolanıyor da... Vakitli vakitsiz
Göz pınarlarımda soluklanıyor.
Yüreğimin ortasında ise
Minik bir kız çocuğunun hayalleri...

Anlık sıkıntılar basıyor,
Kan ter içinde kalıyorum,
O hayaller kovalıyor kederimi..

Ansızın kapı çalsa,
İnceden inceye bir mayıs karışsa odadaki havaya,
Bulutlar sisler içinde süzülerek inse yeryüzüne,
En çıplak, en saf haliyle çöreklense sevinç,
içimdeki kız çocuğunun gözlerine
şaşırsa aşka ve yeşeren tohuma

O iri, siyah gözleriyle devirse yaşamı kendine

Büyümekse... Büyüdük,anne diyor minik kız çocuğu
// Büyümelere inat çocuksu gülüşleri var oysa hala gamzelerinde.///
Acı, tatlı ne varsa gördük diyor.
// Yaşanmışlıklara inat ne de kolay unutuluyor gençken kırgınlıklar! //

Tam da o sırada çıkageliyor,
Tüm heybeti ve de tüm alımıyla
Yürüdükçe gölgeleri uzuyor kuytulara.
-ki karanlıklarda saklanan cümle endişeler-
Umarsız ateşlere atıyor kendini
Geçtiği her yeri efsunluyor 'umut,
İzdüşümü, gözlerindeki ışığın,
karanlıkları aydınlatıyor

Mayıs, sırça bir kalem...
Dokunuyor doğaya.
Şaşıyor minik kız
heyecana...
Güneş, günle geri geliyor bu kez.
Gün aydınlanıyor!

Annemin gül yüzü gülüyor..