Dilek Şiiri - Özgür Şeker

Bir sebebi olmalı insanın
Yaşamaya muhtaç kılmalı kendini
Derdini bile kutsamalı yaşıyorum demek için
Dur denilen yerde daha da hızlanmalı
Kal denilen yerden gitmeli insan.

Merak etmeli kuraklardan yeşillere çalan düş dünyalarını.
Tavaf etmeli kendisini kendinden ötürü
Dilden satıra satırdan tarihe girmeli öyküleri.
Ses etmemeli gidenlere kalanları öpüp başına koymalı.
Doğa ananın bağrında geçirmeli günlerini
Kimi zaman betonlara sövmeli yani.

Mutlaka yaşayan bir sebebi olmalı insanın.
Eski plakları biriktirip yad etmeli dönem insanlarını.
Onların sevdalarını düşünüp pişman etmeli kendi sevdasını.
Çayı öyle bir demlemeli öyle iştahla içmeli ki
O an bir dilim ekmek beklesin sırasını.
Çok çalışmamalı insan
Bilirim ki çalışkanlık diye yutturulmaya çalışılan şey köleliğin bir başka biçimi.
Hicbir meslek
Uzun uykular ya da uykusuz geceler kadar zevkli olamaz.

Anlamak lazım gerçek aşkı
Sarılmak lazım son kez
İlk gün tadında.

Sütünü içmiş masum bir çocuk gibi yatağına girmeli insan o son gün.
Dualarla teslim olmalı Hüdaya...