Dilek Şiiri - Necip Zeybek

Yüce ki ne yüce Allah,
Ermez ondaki güce akıl, sır.
Var her işinde bir hikmet,
Var bin hayır.

İhsanı,
Su,
Ekmek,
Süt, yumurta, et;
Türlü türlü nebat,
Binbir tat...
Ağızlara şeker, bal,
Nefislere helal.
Yeter ki
Alınteriyle hak et,
İsrafa kaçmadan tüket...

Yüce ki ne yüce Allah,
Ermez ondaki güce akıl sır.
Vardır verdiğinde bir,
Vermediğinde bin hayır...
Kim ister,
Şeker ya da kanser?
Ağzının tadını bozmasın sakın ülser,
Vermesin Mevla'm kimseye asabiyet,
Ya da başka bir dert!

Kim ister,
Yangın, deprem
Ya da başka bir afet?
Gel, ey kâmil insan,
Verdiklerine değil,
Daha çok vermediklerine şükret!

Ey Rabbim,
Şükürler olsun,
Bahşetmişsin bedenime sağlık afiyet,
Var mı dünyada ondan daha büyük nimet!

Gözüm yok,
Ver dileyene dünya malını,
Dilediği kadar.
Ver dileyene eş,oğul, kız ya da başka bir saadet...
İstemem ben,
Ne para pul,
Ne makam, ne şan şöhret;
Ne de başka bir musibet...

Allah'ım,
Boyumdan büyük günahlarım var benim de elbet,
Önce onları affet!
Asıl dileğimi sorarsan şayet,
-Muradım Cennet.
Yani üç günlük bu dünya değil, bütün ahret!
Dileyen herkese de nasip et!