Zamanın içinde yokluyorum artık düşlerimin soğukluğunu.
Yıkıntıların arasında beni ve seni arıyorum.
Zulasında sakladığım yıldızları çıkarıyorum
Islak,silik birazda yetim kalmış aşkın arkasından
Yaz tutturuyorum geceme,ayıma,bulutlarıma
Keşkelerim'in ardından bakişlarim ölüyor gözyaşlarımda
Sığınamıyorum
Üşüyorum esir kaldığım duygularımda.
Seni arıyorum
Oysa param parca olmak istiyorum.
En büyük sevinclerimin doruklarında
yıkılmak istiyorum.
Sen yoksun. Ben yokum.
Artık sayfalarım karalayamıyorum.
Sen yazamıyorum dudaklarımın kenarlarına
Ve sen tutamıyorum sabahlarımda
Bu bir hüzün değil yada bir yıkılış inanmıyorum
Belkide inanamıyorum
şimdi eğilip toplayamıyorum parcalarımı
Kayıt Tarihi : 29.10.2010 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde öyküleme yapmak çoğu kez risk almayı gerektirir.
Çünkü,yinelemeler düşmeden duyumsatılabilmelidir duygular.
Olay katındaki değişimler ertesinde konuşur şair ve söyler düşündüğünü.
Şiire bakıyorum.
Kusursuz bir anlatı düzleminde oturmuş bir emek duruyor karşımda.
Değerli İSTANBUL'u kutluyorum bu yetkin şiirinden dolayı.
Erdemle.
Yıkıntıların arasında beni ve seni arıyorum. ne güzel dizeler başarılar ustami,,,,,,
TÜM YORUMLAR (20)