Dilek Şiiri - Mehmet Davran

Güneş kararırken gök yüzünde,
Bir dilek tuttum.
Umut dolu geleceğim için en güzelini,
Gözlerimin gördüğü en narin şeyi,
İnadımı bile toprağa gömen, o neşeyi,
Bir daha bırakmamak için gözlerini,
Gönlüme doldurdum yıldızların özlerini.
Şafak doğarken gecelerime,
Işık vurup ısıtırken yüreğimi,
Israr etmememin tek nedeni,
Tuttuğum dilekti,
Ayrılığın bedeli.
Gece ve gündüz, birbirine zıt iki kutup,
Kavuşamayan iki ebedi sevgili,
Anlık mesafelerin kapattığı kapı,
Ulaşılamayan güç,
Sadece bir Dilek.
Çok derinlerde içten içe kanayan,
Kapanmayan bir yara,
Gönlüm evren misali kocaman olsada,
Son bir dilek diledim yaratana;
Güleç yüzlü bir peri kızına,
Göz yaşı dökmemek için,
Artık inadına;
İçten içe kaynayan bir volkan var, yinede,
Mantığın hükmetmeyi beceremediği, aşkıma.

24/05/01