Dilek Şiiri - Murat Sağbaş

Ah dün ölmeliydim
Gururla girmeliydim toprağa
Gözyaşları düşmeliydi üstüme
Sonsuz boşlukta bir sürü göz
Hayalimi yakalayabilmeliydi
Gönül saraylarına bir anlık taht
Başlarda bir lahza tac olmalıydım
Ah dün ölmeliydim,dün ölmeliydim

“Bu gün kalsın” diyordum, ihanete hazır değilim!
İhanete, yani yok edilmeye!
Biliyorum, susmalıydım
Sebepsiz değil elbet, sustum.
Ağlamalıydım belki, ağlamalı mıydım?
Olan bitene; Ağlamadım; sahi, ağlayamadım.

Aciz bir yel esse, uçuvereceğim boşluğa darmadağın
Ey aynalar, aynadaki ruhlar!
Bakınız ve görünüz, işte: Eser-i aşk!
Erimiş bir buzdağı, sönmüş bir volkan, çürümüş bir ceset!

Haykıra haykıra ağlamak; neredesin? Neredesin?
Bilmeliydim sükuneti fırtınanın savuracağını
Ah Romeo ne yaptın?
Penelope gibi olmalı kadın belki de
Ve ölüm olmalıydı Julliette’in diğer adı
Bilmeliydim, yahut ölmeliydim.