Kavurucu çelişkiler ruhumu dağlar
Aklım alır başını uçar gider
Dağılırım toplanamam
Dünyadaki yaşananlar
Her geçen an
İsyanlarımın da fırtına kopar
Bulutlar bazen koyu
Bazen de çok küçük aralıklardan
El sallar güneşin içimi ısıtan yüzü
İşte o anda mutluyum diyecekken tam
Düşer paramparça olur
Düşerken hüzünle bakan yüzüm
Gözlerimden öfkeler boşalır
Engellenemez tükenmişliklerde
Her seferindeki söz verişler
Bir sonraki çiğnenmeyi bekleyen
Zavallı masum yalanlar
Damarlarımda akan can
Gönlümde yatan aslan
Günün birinde bitecekse bu devran
Tekbir şey beni gerçekten mutlu eder
“Geldi yaşadı ve gitti” Ama “O insanları hep çok sevdi”
04 Temmuz 2009-07-04
Gürkan ErolKayıt Tarihi : 17.7.2009 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanların vurdum duymazlığı, gündelik ilişkiler ve bayağılık artık isyanımı taşırdı. Sonrasında kendime olan öfkem ve sonrasında tekrar geri dönüşler...
![Gürkan Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/17/dilek-297.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!