Dilek Şiiri - Musa Ulas Cam

Uçsuz bucaksız denizlere hazırdım
Ve insan ayağı değmemiş ormanlara
Sevdaları sonsuz sanırdım
Başucumda yıldızımken yol gösteren
Issız bir oda dört duvar arası
Hiç fark etmez
Bir tutam ışığım varsa
Umut misali, penceremde
Razıydım, hazırdım hasretine
Gamyemezdim,beklerdim
Bilirdim yıldızım başucumda...
Şİmdiyse;
Bir yıldız kayıyor avuçlarımdan
Yırta yırta bağrını
Vura, vura
Ve her vuruşta gönlümden bir parça...
Ellerim boş kalıyor
Bir karanlık düşünce...
Belki karşılıksız kalır
Ama uzun zaman sonra ve son kez
Avuçlarımı açıyorum
Ve tanrıdan diliyorum
Yüzündeki o gülüş hiç solmasın