Dilek (2) Şiiri - Kemal Sarıalioğlu

Ne yaş bitiyor gözümde ne ağrı.
Akan her damla Sana bir çağrı.
Anladım gülüm anladım; paylaştıkça azalmıyor,
Daha bir artıyor, katlanıyor bu sancı,

Hayat daha bir ağırlaşıyor omuzda.
Şahlanamıyor insan, küheylan gibi her mahmuzda.
Bu yürek gerçekten çok yavuzda;
Hayatı yoğurmaya yer kalmadı akıl denen havuzda.

Hayvan gibi yaşar mı hiç düşünen kul?
İnsanın gayesi nedir? Ara; bul.
Kurtulmak gerektir bu levvame nefsinden.
GERÇEK İNSAN üstündür meleklerin hepsinden.

Lakin olmuyor düşünmek Sen var iken serde.
Her fikre örtülüyor perde üstüne perde.
Bilmem rahat yüzü var mıdır bana makberde?
Ah Azrail! Ölümün soğuk nefesi nerde?

Ne zaman kurtulur; bilmem bu bedenden bu tin.
Yaşam zaten yeterince uzun ve rutin.
Ölmek lazım bilirimde. zamanını bilemem.
YA RAB! SEN'den uzun bir ömür dilemem.

18,09,2002