Dilek-1 Şiiri - Bahattin Karagöz

Kar yağmış dağlara ümit bağlama,
Sen gözet imanı, çıkar sağlama.
Gücün yetmez, gönlün etmez, ağlama;
Kararan bahtına gülüver gitsin.

İnsan bir kuş gibi kalkar uçmağa,
Bedeni boş, ruhu kanat uçmağa.
Uçanlar konmalı görklü uçmağa,
Gerçeği böylece biliver gitsin.

Ozanali gibi gerçek ozanlar,
Söyler, başkaları maydanoz anlar.
Burda muhabbeti çözüp bozanlar
Üstüne bir bozlak çalıver gitsin.

Sen yaz, biz okuruz, zimam olarak
Saygı ve sevgimiz tamam olarak.
Musalla taşında imam olarak
Cümleye bir namaz kılıver gitsin.

Sağır kulak işitir mi çağrımı?
İlgisiz anlamaz gönül ağrımı.
Yarık yarık olan dağlı bağrımı
Gamze oklarınla deliver gitsin.

Bugün araban var, koştun dün yaya.
Şimdi ok atarsın, ok'tun dün yay'a.
Kimse kazık çakmaz fani dünyaya,
Çareyse imanla ölüver gitsin.