Dileğin Şiiri - Yusuf Işık 3

dilek

Koyverilmeyen ırmakların
Deli sularına kapıldığında
Binlerce görünmez iple
Kuşatılarak sarıldığını
Çırpınıp durmalarınınsa
Hiç bir işe yaramadığını
Ve akıttığın gözyaşlarının
Bir kaşık suyunda
Boğulmaya durduğunu
Farketmeye başlayınca
Teslim olursun
Mahrem akıl defterinden
Sabaha yetişme telaşındaki
Büyümeye koşullu
Olgun başaklar ve
Bütün bir yaşamı
Karartmaya kararlı
Karanlık çirkin yüzlerle
Onca biriktirdiğin acıyı
Ve dahi sevinci
Paylaşamadığın
Sevdiklerin geçer
Boyun eğmişliğin sızısıdır bu
Ki
Yaralarının en çok kanayanı
Kendine acımanın rezilliği
Ufala ufala yitmenin
Zavallılığıdır
Yorgun düşüren bedenini
Yine de
Çöplüğe döndürülen
Beyin hücrelerinden
Bir umut filizlendirmek
Bir bayrak dalgalandırmak
Hesabı kapatmak için
Daha çok yaklaştığında
Yanacağını bile bile
Güneşe tutunmaya çalışır
O güne dek
Kimselerin duymadığı
Garip sesler eşliğinde
Açılan kapaklardan
Coşkulu türküler eşliğinde
Denize koşarak
Yufkalaşmış koynunda
Mütevazi bir huzurla
Sabahlara uyanmak
Akıttığın terinin ve
Yüzündeki mutluluğun
Dayanılmaz
Çocuksu gülüşleriyle
Ezber bozan düşlerden
Uyanmaktır belki de
Son dileğin..30.6.22