şairlik insan ruhunda olan bir şeydir
Neydik biz ne olduk
Göz yaşlarımız sararıp solunca
Derin dehlizlerde kaybolduk
Bir hasretti içimize dolan
Onu bile doğru beceremiyorduk
Sonra gecelerde kayboluyorduk
Yollarımız birer birer ayrılıyordu
Her yol kenarında yanan
Ve ıslak yüzümüze çarpan
Uzun direk lambalarından sonra
Yine yalnızlaşıyorduk gecelerde
Ben elimdeki papatyadan,
Fal bakıyordum.
Yapraklar azalınca,
Ya çıkmazsan diye;
Bırakıp atıyordum...
Bir yıldızlara bakıyordum
Bir uzanan sokaklara
Seni diliyordum üstümdeki yıldızlardan
Hani o kaydığında dileğini gerçekleştiren
O an üstümüze dökülen yıldızlardan...
Mehmet Emin Kızmaz
Alanya
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 02:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Emin Kızmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/13/dilegim-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!