Dilek
Uzadıkça bu sessizlik
Daha çok kuruyup
Duracağa benziyor
Çatlamaya yüz tutan
Arsız dudaklarım
Dilimin ucuna dek geliyor
Ama diyemiyorum işte
Koca bir kaya parçasına
Toslayıp geri dönüyor sanki
İçimde biriktirdiğim
Anılar çöplüğünün
Dilsiz nağmeleri
Çöle dönmüş yüreğime
Şimşekler çaktırıp
Yağmurlar yağdırmayı
İstemiyor muyum sanki
Ah bir bozabilsem
Şu lanet olası sessizliği
Harabelere gizlediğim
Yosun kokulu anılarla
Eşikte bekleyen sevinçlerden
Koca koca demetlerle
Neler anlatacağım neler
Hiç ıslak kibrit yakmayı denedin mi
Öyle zordayım işte
Paslı demiryollarında
Yürümüyor katarlarım
Bir sözcük çıksa dilimden
Öyle yuvasından kaçan
Kuşlar gibi
Biliyorum ki
Gerisi gelecek
Ah keşke sen
Deniz olsan kuzeyimde
Vursan kayalarıma
Ve binlerce martının
Çığlıklarıyla beraber yırtsanız
Sabahımın sessizliğini
Ve ben de çağlayan olup
Aksam sana doğru
Hiç söylenmemiş
Milyonlarca sözcüklerle
Şakıyıp dursa dilim
Ve kurtulsam
Bu sessizliğin tamtamlarından
Dilek bu
Hiç belli olmaz değil mi?..
24.5.2018
Kayıt Tarihi : 24.5.2018 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/24/dilegim-101.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!