Yazarak adını gül gölgesine,
İlyas’tan Hızır’dan diledim seni
Taze filizlerin gök duldasına
Saklanan bahardan diledim seni
Yüz sürdüm Yesi’ye eşiğe vardım
Yüzlerce bâdeli aşığa vardım
Türküye maniye koşuğa vardım
Sazımla gülzârdan diledim seni
Kaptırdım ruhumu saba yeline
El verdim elimle amber eline
Sefer eyleyerek küffar iline,
Muradım hazerden diledim seni
Yel ettim kılıcı estirdim tanda
Kanlı kalem’imi boğdurdum kanda
Umudumun suya düştüğü anda
Gökçe kız Hazar’dan diledim seni
Yollarım aymaz bir girift düğüm
Ecel kesmiş yolu onundur hüküm
Yüreğime paha biçerken ölüm
Çarşû-yu pazardan diledim seni
Dinlemedi ecel sözü nihayet
Çekerken ruhumu koptu kıyamet
Tüm yaşanmışlığım bundan ibaret
Demeden mezardan diledim seni
Yükseldikçe ruhum erdi kemâle
Topladım âmâli şöyle şumûle
Düşündüm düştüm mü diye vebâle
Sonra da Settardan diledim seni
Kayıt Tarihi : 8.4.2008 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu satırdaki eksik hece şirin bu kıtasındaki ahengi bozmuş. bunun dışında şiir güzel ..ee içinde ismim geçmiş olacak o kadar ;-))
TÜM YORUMLAR (7)