Diledim Ki Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Diledim ki! Tek konuğun ben olayım,
Yüreğinin ay ışığı saatlerinde…
Diledim ki! Tek sahibi ben olayım,
Yüreğinin en saklı yerlerinde…

Diledim ki! Özlem ve yanık hasretimi
Dökeyim uykun arasında avuçlarına
Sabah uyandığında bulaydın sevdamı
Yüreğinin uçsuz derinliklerinde

Diledim ki! Dönsün hüzünlerin,
El değmemiş kır bahçelerine…
Gözyaşların, sevinç ve gülüşlere
Dönsün, hayallerin gerçeklere…

Diledim ki! Çabaların zaferlere
Karanlık geceler, güneşli sabahlara
En karamsar anların, sevinçlere
Dönsün, duygu mevsimlerin baharlara

Diledim ki! Yüreğindeki fırtınalar
Dönsün nazlı nazlı akan pınarlara
Yüreğinde ki Karlar, tipi ve boranlar
Dönsün, rüzgâr sesli sevdalara…

Diledim ki! Korkular giremesin rüyana
Gece boyu nöbetlere saldım yüreğimi…
Aldım ay’ı yanıma, yıldızları başucuna
Uyuttum dolunayı yüreğimin sıcaklığında

KM- 190505