Diledim ki Seni Bulayım

Bu sabah fecir mahzun doğdu ufkun ucunda
Çünkü diktiğin çiçek ilk defa susuz kaldı
Ümitsiz biri umut ararken Koç burcunda
Dokunduğun eşyalar kadar uykusuz kaldı

Diledim ki seni bulayım
Senden bir işaret alayım

Yarı çıplak bozkırda bir ışık parlayınca
Senin göz kırpman sandım, hemen yürüdüm, gittim
Bütün bir muhit hepten korunmasız kalınca
Bu hayret iklimine ruhumu, kendim ittim

Diledim ki seni bulayım
Yine sana doğru geleyim

Gözlerimi okşuyor senden kalan son anı
Bir bir sayıyorum o müstesna saatleri
Kim durdurur acaba, içimde heyelanı
Kim dolduracak senin bıraktığın bu yeri

Diledim ki seni bulayım
Bekleyip bir ağaç olayım

Aştığın ufuklarda bir parıltı oynuyor
Soru içinde soru olan bir ukde gibi
İçimde beklemenin heyecanı kaynıyor
Sanki, ümitsiz kalma diyen bir müjde gibi

Diledim ki seni bulayım
İlk kavil üzere kalayım

28.4.2006
Zaandam