Sen, gittiğinin günü seni benden kopardın ya, et tırnaktan ayrılırcasına acını acıma kattın ya..
O günün telafisini gözetmeyenlerle yaşadık ya, o dillerinin sahibini bugünümde olmayanlarla seni bir keseye hapsettim ve isminin harflerini sırasıyla denk getirene dek çektim ve bir baktım ki alfabemin...eksik notaları arasındasın...
Bir şarkı oluşunun ertesi gündoğuşunda feci bir Rüzgarla savruluşuna, seninle beraber polemlerde şahitlik ediyor şimdi...
Filizlenecek bir avuş toprağa hasretliğini duyuyorum bana yankılanan her Fısıldayışında..
Ey Hasret, zamanın geldiğince özgürce savrul, kendi ateşinde dilediğince kavrul...
Kayıt Tarihi : 27.4.2010 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!