Dilediğin Kadar Kalabilirsin Hayatımda

Dilediğin kadar kalabilirsin hayatımda, buna rağmen terkedilmiş sayıyorum kendimi, vazgeçilmiş…
Yanımda olamayışının faturasını sana kesiyor her güne faiz işletiyorum ödemeyeceğini bile bile…
Kolay olmadığını söylüyor geri adım atıyorsun, oysa bir zamanlar…
Anlıyorum yanımda nefes almak güzeldi, gençlik rayihası saçılıyordu saçlarımın arasından ellerine; siyahına pembe bulaştırıyordun evsizliğinin…
Ben bebeklerimin saçlarını tarayarak, legolarımdan ev yaparak, ip atlayıp sek sek oynayarak geldim bu yaşa… Büyüdüm!
Sende bulduğum sıcaklığın anlamı ateşe uzanmak mıydı? Yarım kalmanın şiirini bu sebeple mi yazdırdın bana?
Sarılacak hayallerim vardı benim, hüzünlerinde kalmazdı gözüm! Bildiklerim yeterdi bana, ayrılık acısını öğrenmeyi istemezdim…
Hüzün ve hazan beraber dolaşıyor bu şehirde, yazın orta yerinde rastlaştığım neydi niçindi?
Her sokağında bir anı bırakmışız şehrin, anıları sokaklara bırakmadım oysa…
Haydut bile kesti ümidi senden, benden başka ümidi olan da yoktu zaten!
Dilediğin kadar kalabilirsin hayatımda…

& fersude &

12 Haziran 09
18.38 çamlıca