Dile Gelen Çam Şiiri - Ramazan Ateş

Bu gün yeni yılın ilk günü,
Çıktım dolaşıyorum sokaklarda,
Birden bir ağaç, çam ağacı,
Dile geldi konuştum onunla.

“Beni niye kesiyorlar anlam veremedim,
Oysa ben ne kurda kuşa yuva oldum,
Havayı temizledim, enerji verdim
İyide bu hale kaç yılda geldim?

Ne oldu kestiler? Kimin karnı doydu?
Kesmeselerdi beni aceba ne olurdu?
Bu neyin adeti, böyle saçmalığı kim buldu?
Niye kestiler? Bak, kaç kurt, kuş evinden oldu?

Hans’ı Johan’ı anladım tamam,
Ayşe yenge, Veli dayı, Mustafa, Hasan,
Siz niye kestiniz? Neyi kutladınız?
Kime özendiniz? Kime kandınız?

Yaş kesen baş keserdi, unuttunuz mu bunu?
Kestiğin çam korumuyormuydu yurdunu?
Türkiye çöl olmasın diye feryatlar,
Ya kesilen çamlar, güzelim fidanlar?

Merri’yi bilirdim, Herman tamam,
Ali amca, Mehmet abi, hele de Osman,
Siz niye kestiniz? Neyi kutladınız?
Alemin inancını çam kesipde mi kutladınız?

Şimdi sokaklar çam kesiği ile dolu,
Güzelim fidanlar çöplere kondu,
Kesmeseydin Hüseyin dayı ne olur du?
Bir anda kestiğin çam, kaç yılda büyüdü?

Bekir abi, size temiz hava verdim, oksijen verdim,
Kuşlara yuva oldum, ülkeni korudum.
Yağmur yağdı ben varım diye,
Kesip attınız beni, söyle ne diye?

Dilerim ormanı kesmeyin artık,
Alemin inancına uymayın artık,
Bir ağaç yetiştirmek gelecek demek,
Unutma, yaş kesen baş kesmiş demek.

Zeynep teyze sen koru beni,
Leyla abla kestirme beni emi?
Recep dayı kutladığın şeyi bil,
Noel miş, çam süslemek miş sana göre değil.”

Böyle dedi çam bana,
Söz bulup diyemedim ben ona.
Haklıydı ne dese dogru,
Allah’ım sen bizi, bizim maneviyatımızı koru.

Ramazan Ateş/Enschede-1.1.2006