Dile düştüm Şiiri - Tekmile Kirlioglu 2

Aşk denilen nar'a düştüm
Yandığımı görenim yok
Kerbela da kaldı gülüm
Bir yudum su verenim yok.

Dile düştüm, dile düştüm.
Çıkışsız bir yola düştüm.
Bir firavun yâre düştüm
İmanı yok, imanı yok

Parça, parça bölüştüler.
Yere düştüm gülüştüler.
Aslı bozuktur dediler.
Değerim yok, değerim yok

Damla oldum suya düştüm
Bülbül oldum güle düştüm
Bir inançsız köye düştüm
Allah’ı yok, kitabı yok.

Yandı çıram Kerem gibi
Göğsüm deldim Ferhat gibi
Bu nasıl bir çöldür, bilmem
Mecnunu' u yok Leyla’sı yok

Türkü yakıp dillenmeyin
Ağıtlarda söylenmeyin
Ne yaşamış, ne de yaşar
Varın bana yalan deyin

Yele verin, yele verin
Dertlerimi yele verin
Gömmeyin çürür bedenim
Beni yakıp suya verin.

Belki bir gün, dal olurum
Arı olur bal olurum.
Hem koklanır hem sevilir
Bir cananda can olurum.

http://www.facebook.com/inzarfanclup