Bir ışık doğurdu beni
İçten ve ıslak
Bir akşama salındım
Ne ellerim eldi daha
Ne gözlerim göz
Upuzun ayaklarım da yoktu
Yollara destan yazan
Tozlarından kurtarıp
Dostlarımın içlerine saldığım sırlarım da
Bir damla suladı beni
Ilık ve çabuk
Bir bahçeye çözüldüm
Aşılandım ya dilime değen yağmurdan
Şıvgınlar gibi yürüdü sözlerim
Arılar konuyor şimdi yüzüme gözlerime
Öpüyorlar okşuyorlar beni
Kalkıp gidiyorlar sonra da bacaklarındaki tozlarla
Seviniyorum
Şiirler konduruyorum ayaklarına
Bal sanıyorlar
Yüzlerim ellerim ve gözlerim var artık
Ayaklarım
Arılarımla her yere giden
Dahası sırlarım da
Dostlarımın dillerinde tüneyen
Bir damla düştü dilime
Sağım solum sobe!
Ali Tekmil / 23.08.2000- Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 10.5.2007 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (1)