DİLDEN DÜŞEN DÜRR KALıR!

Canan gider, yâdele,
Dilde, âh-u zâr kalır.
Olur tende, can sanma;
Rûhsuz bir, mezâr kalır!

Can yakar, ininleri,
İnletir göğü, yeri,
Gider ol Gül-ü perî;
Yâdigârı, hâr kalır!

Ahvâlin, şerh edemez,
Gözü, gayra gidemez,
İhtiyârın, güdemez;
Deli derler, hor kalır!

Kimse bilmez hâlinden,
Nâr dökülür dilinden,
Âşıkların külünden;
Anka doğar, sır kalır!

Hâli uymaz Adem''e,
Sesi arş''ta zemzeme,
Gezer seyyâh-ı seme,
Nasıl dizde fer kalır?

Kimi, bahı sanır aşk,
Teselligâhıdır, meşk,
Âşıkânın çeşmi eşk;
Döker, yüzde yer kalır!

İki çukur boş bakar,
Değer, yürekler yakar,
Tufan-ı Nûh, yaş döker;
Âkibeti, kör kalır!

Ozan İlo, minvâl bu,
Elin, mecâziden yu,
Aşk O''nadır, O''dur Hû!
Dilden düşen dürr kalır!
15.12.2007/02.55