Dildem'e Şiiri - Cengiz Aslan İki

Az karlı kıştan sonra,
Altmışücüncü yaşlarımda,
Bahar sarıldı Ankara'ya...

Öldürülmediğimizce bu dünya,
Yaşamış gibi öz ermiş gibi,
Sevgili, sevimli, sen gibi,
Az umutlu çok hüzünlü,
Umumiyeyi manzara...

Badem çiçekleri, ak pembemsi,
Sarı güller, kumrular, kırlangıçlar,
Dular salıyoruz bulutlara,
Seviniyoruz, yarı gerçek yarı rüya..

İki lale goçürdüm balkona,
Kırmızı beyaz istedim,
Biri sana,
Kalanlar Türkistan'a...

Onurlu, masum ve mağlup..!
Türkistanım, kimsiz otağım...!

Parselleniyor yirmibirinci yüzyılda,
Kıtalarda, sular denizler,
Yer ve gök, mazlumlar,
Adalete haklara,
Bir Türk'ü bekler,
Bin Türk'ü bekler milyarlara...

Ya benim ruhuma ne demeli,
Örselenmiş, sinmiş, sindirilmiş..!

Neden gelemedim Türkistan'a,
Nedeni Türk olmak mı,
Dürüstlük mü,
Okumak mı, okutmak mı...?
Hür doğmak özgür yaşamak mı...?

Bu devirlerde geçecek,
Sonlanacak Çalağanlar furyası,
Sensin Kızılelmanın sahibi,
Geleceğe ataların mirası...

Yetmiyor bu çağlarda,
Gönüllerin bir olması,
Yetmiyor sevmek aşkla Ð......,
Dilde Fikirde İşte aşkla,
Bir olsun hür olsun,
Erk olsun, berk olsun
Sonsuza sonsuzluğa
Ulus Birliği Türk Dünyası...

Cengiz ASLAN 2025 Ankara 3 Nisan