Dilde Caneda Şiiri - Hatice Hantal

Hazanı koklar iken firkata değdi el´im
Aylardan ekim kasım, yoksa aralık mıydı?
Yüreğimde yanan köz, lâl etti dönmez dilim
...Sıtma tuttu titredim, saçımın her telinden
... Can pazarı yaşandı, gözyaşımın selinden.

Yeşil miydi gözleri, renkli mi, bahar mıydı?
Vakit hangi vakitti, öğlen mi, seher miydi?
Narı düştü kalbime bu ateş mi, har mıydı?
...Dağlandım için için, sessizce eleminden
... Yüklendim ızdırabı kaderimin elinden.

Günlerden pazartesi, belki de salı mıydı?
Yaslanıp ağladığım, servinin dalı mıydı?
Ah ne yandı ciğerim, emelim tulû muydu?
...Tarifsiz büyük acı, sarsar da temelinden
...Hüzün damlar dökülür, şairin kaleminden.

Mavi giymiş semavat huzurlu, güçlü, sakin
Umman sandım kendimi, fırtına vardı lâkin!
Cuşa geldi dalgalar, göğe yükseldi yakın,
...Okyanus ve gökyüzü, sır vermezler halinden
...İkisi de alır pay, esen sevdâ yelinden.