Dilber ve Umut Şiiri - Savaş Barha

Göğe bir merdiven dayamalı.
Yıldızları birer birer avuçlamalı.

Koynumda büyüdü umutlar.
Umudu semayla harmanlamalı.

Yarını bugün yapan zaman,
bugünü, yarın dün yapacak.

Dünde kalacak anılar,
yarınlarda anılacak.

Umut yeniden doğacak.
Umut, kör bir rüzgârın
bağrında filizlenecek.

Kanadı kırık gecenin sabahına
geç de olsa kavuşacak.

Tahta duvarlar arasında
yoldan geçenlere seslenecek.

Umuuut! diye haykıracak.
Benim adım Umut, diyecek.

Asfalt parçalanacak.
Camlar tuz buz olacak.
Kayalıklar eriyip çökecek.

Umut, bir dilberin gözlerinde
dünden yarına yeniden doğacak.

Umudun gözlerinde dilber,
dilber-i muhlis bir güzel.

Ey dilber!
Çok güzelsin, diyecek.

İki yudum çay içilecek,
dilber yeniden güzelleşecek.

İki cümle göz göze gelinecek
dilber bir daha güzelleşecek.

Umut,
dilberin ellerini tutacak,
avuç içlerinden öpecek,
başını omzuna yaslayacak.

Dilber,
umudun yanağını okşayacak,
bileğinden sıkı sıkıya tutacak,
dudağında yanık bir türkü olacak.

Dilber, umuda umut olacak.
Umut, dilberi yarına taşıyacak.