Dilber Şiiri - Muşlu Ozan Osman Osmanlı

Bir dilber gördüm, akşam ışığında
Seyrışığından kopmuş, tlüban içinde
Türreya eylemiş bi saç telinden
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Gündüzün körelip, gecenin geldiği an
Ağacın yaprak açtığı, baharın gel diği an
Islanmış saçtan düşen bir damla suda
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Ruhsarın ıslanmış nereye gidersin
Uzayıp giden yolda tek başınamısın
Kaderine bakıp gülüp eylenirmisin
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Sevdadan kopmuş etrafa bakınırsın
Acıya dayanmaz, dileğine yutkunursun
Ayrılık dört seneydi daha iyi bilirsin
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Kağıtta gördün se bir damla gözyaşı
Etrafı süslen miş beyaz bir taşı
Tanırsın ozaman aşikar sevdası
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Daha iyi söylersem esmer idi
Arkasına bakıp gider, tanımak isterdi
O zaman gördüğüm tek şey dilber idi
Bir dilber gördüm akşam ışığında

Herşey kaıttan ibaret olmuş ki para
Dilersen aşkı satın alır gönülde yara
Dilersen kavuşursun ama bahtı kara
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Elimdeki kağıtla beklediğim günler
Geçmiyor sensiz, ölüme inler
Sadece istediğim aşktır be dilber
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Unuttuk sanma senin ismini
Geçmiş bir hayat süzmüş bedenini
Hatırladığın tekşey benim ismimi
Bir dilber gördüm, akşam ışığında

Hamitten yazılmış efkarlı sözler
Seveni olmayınca aldırmaz günler
Kear ettiği tekşey sadece dilber
Bir dilber gördüm, akşam ışığında