Dilba Şiiri - Esra Keskin

Tanrının düşlere borcu var dilba
Tanrının bizden çaldığı şiirlere borcu var
Kelimelerim kanıyor şimdi
Hiçbir harf betimlememe yetmiyor cümleleri
Ruhum sökülüyor dilba
Kayıyor evren ayaklarımın altından
Can çekişiyor dilim dudaklarının arasında
Ve tanrının o müthiş acımasız sesi kulaklarım da
 
Vakit yok artık
Ertelenmiyor göçler
Uçuyor ruhum bir kuş edasıyla
Ve bir uğultu yukarıda
Adımı söylüyor dilba
Çağırıyor bulutlar arasına

Ellerin düşmüş omuzlarımdan
Saçların ihanet sarısı
Ve artık hiç bir şarkı da duyamayacagim adını ...

Kanadı kırık bir kuş cesediyle havalanıyor bedenim
Ve avuçlarımda bir tutam toprak
Iliklerime kadar kanıyorum
Parçalanıyor dudaklarım ..

Ihanetleri gördüm dilba
Haykırışları duydum
Sesim kısıldı
Sesine ulaşamadım
Sefil bir düştü
Yemin ettim artık öpmeyecegim omuzlarını
Ve dokunmayacak parmaklarım yüzüne

Tanrı kutsasın şimdi bu aşkı
Yüreğin huzur dolsun artık
Ben
Öldüm
Dilba bilmiyor musun

18haziran2017