Dilaver Şiiri - Kemal Karapıçak 2

DİLAVER
Bir deli Dilaver vardı:
Herkesten ayrı yaşardı.
Yastığı yıkık duvardı,
Dalavereci Dilaver.

Aklı gelir ve giderdi.
Olur, olmaza gülerdi.
Dalavereci derlerdi!..
Dalavereci Dilaver

Garip; ana yok, baba yok,
Evlenmemiş; eş, bala yok,
Sırta giyecek aba yok,
Dalavereci Dilaver.

Tahtadan bir atı vardı,
Samanlıkta yatı vardı,
Bir garip hayatı vardı,
Dalavereci Dilaver.

Ekmek verirseniz yerdi
Hiçbir şey demez gülerdi
Sanki teşekkür ederdi
Dalavereci Dilaver.

Dediler; Dilaver öldü
Ölürken ölüme güldü
Kara toprağa gömüldü
Dalavereci Dilaver.

Dilaver köyün delisi
Dilaver köyün velisi
Ölünce bitti çilesi
Dalavereci Dilaver.

Sermayesi ceket cebi
Görüldü cebinin dibi
Saydık; beş kırık leblebi
Dalavereci Dilaver.
Kemal Karapıçak