Dilara Mustafa Baba Şiiri - Mevlüt Yanar

Dilara....

-Mustafa
Dışarı çıktığımda
Genzimi bir şey yakar
Hava çok kötü kokar
Sana da böyle midir

Mustafa...

-Evet Dilara
Benim gözlerim yanar
Ağlıyor muşum gibi
Gözlerim yaşla dolar

Acaba niye ki

Şair..

Siyah duman püskürten
Birkaç araba geçti

Öksürüp aksırdılar
Bir bina bacasını
Görünce şaşırdılar
Hortum gibi bir duman
Simsiyah yükseliyor
Gökyüzünü deliyor

Dilara...

-Ne düşündüm Mustafa
Bak sana anlatayım
Bu dumanlar çıkarsa
Gökteki bulutlara
Bembeyaz kar yerine
Yağarsa kar kapkara

Mustafa...

-Aman ne korkunç olur

Dilara..

-Bir çare bulmalıyız
Duman yıkamalıyız
Sen evden bir leğenle
Birazcık sabun getir
Hemen başlamalıyız
Belki sonra geç olur

Baba...

-O Dilara Mustafa
Dikilmeyin burada
Hasta olacaksınız
Bak nasıl kirli hava

Mustafa..

-Ama baba
Dumanları yıkayıp
Bahçeye asacağız
Sonra da uçurtmayla
Buluta salacağız

Baba..

-Önce eve gidelim
Duman nasıl yıkanır
Güzelce öğrenelim

Şair..

-Hava karardı artık
Her şey sabaha kaldı
Dilarayla Mustafa
Belki uykuya daldı

Şehir Korosu..

-Ama havalar kirli
Kimse duman yıkamaz
Zayıf çocuklar belki
İlkbahara çıkamaz