Dilara'm Şiiri - Tolgacan Yıldız

Devrin aşkları manasız ve dolusuna çıkar ilişkileri mana veremem,
Benim aşkım ahir zamana mensup değil,
Ben bu hassas kalple çebelleşirken bi gönülden bi başkasına gidip gelemem,
Senin kalbimdeki yerin o kadar basit değil.

İsmin dilime pelesenk ruhuma iz etmiş, mil çeksem bağrıma silemem,
Bildiğim bütün güzel sözleri zihnimden geçiriyorum,
Üzerine uzunca düşünülmüş nice iltifatlar sana layıkmıdır bilemem,
Her birinin sonucu seni seviyorum.

Lütuf ki şu aciz ömrümde seni sevmeye layık oldum,
Ama doymadım sevgine yokluğunla hüzün doldum,
Kalbimin derinlerine yalnız sana ait altından bir taht koydum,
Oturmanı beklerken aşkının bahçelerinde sarardım soldum

Ayrılık, nasıl dertsin onca yükten ağırsın,
Beklerim ki sevgili şimdi beni çağırsın,
Ruhumda özlemenin kahroluşu dağılsın,
Fakat sen haykırışlarıma her zaman ki gibi sağırsın.

Rengarenk hayallerle süsledim dünyamızı içinde sen varsın,
Sen benden uzaktasın hayaller hayal olmakta kalsın,
İçinde sen olmayan hayali alevler sarsın,
Onca yaşanmamışlıkla birlikte bedenimde yansın.

Avare dolaşırım caddelerinde aşk-ı hüzün
Huzur bulamam baktığımda göremezsem güllerden güzel yüzün,
Ellerini tutmaktan başka çarem yok,tutamazsam olurum kahr-ı hüzün,
Sevgilim hiç gitmiyor gözlerimin önünden o güzel yüzün.

Mümkün olabilecek bütün ümitlere sığınmaktan geri duramam,
Seni beklemekten asla hicap duyamam,
Sensiz tek bir anın dahi hayalini kuramam,
Gel artık bir tanem,gözümün nuru Dilara'm.