Ölüm bembeyaz gelinlikler içinde
Olmaktır toprağa gelin
Düğün yapmanı beklemez ölüm
Ansızın solar gülün
Desende derdime çare bulun
Sana yararı olmaz kulun...
Benim annemdir o kadın,
Kendi yemez bana yedirir,
Kendi giymez bana giydirir,
Ne vefalıdır Hakk-ı öğretir,
Benim annemdir o kadın.
Gitme
Diyemem gideceksin biliyorum,
Yine gidiyorsun geldiğin gibi,
yine bırakıyorsun yalnız gecelere beni,
Dur! Kalbim sus duymasın feryadını,
Üzülür düşünürse; seni yapayalnız bıraktığını.
Biriniz bir köşeye oturmuşsunuz, biriniz bir köşeye,
Acındırmaya çalışıyorsun kendini iman dolu kalplere,
Çalışmıyor,terlemiyor bizden geçiniyorsun,
Yazık ki,sen dilenci alışmışsın hazıra.
Akıl mı? Sende de var bende de,
Bir aralar 'AŞKIM' dı...
Gittiği zaman 'M' yi sildim;
'AŞKI' kaldı...
Sonunda bunu da yaptı;
Geldi ' I ' yı da aldı...
'AŞK' benimle kaldı...
sen uçurumun kenarındaydın tuttum elinden,
küçük bir tebessüm ve ardından teşekkür etmeni
beklerken;
tokat attın bana kendime getirdin,
yaşamaktan bıktığını,ölmek istediğini belirttin...
'hmm..öyle mi' dedim kendi kendime,
Yan yana olunca herkes yaşar sevdayı;
Mühim olan uzaktayken yaşamak...
Ses verince herkes hatırlar cananı;
Mühim olan onu içinde taşımak...
Kapılmış gidiyorduk sevginin seline,
Dilimizde şarkımız söylüyorduk aheste,
Aniden gelen olsa da ölüm bile,
Korkmuyorduk can beraber öleceğiz diye.
Anlamadım nankör sebepsiz gidişini,
Anne! Duyuyor musun beni anne?
Neden yaslıyamıyorum başımı omzuna?
Neden ağlayamıyorum sarılıp boynuna?
Anne! Anne gel bas beni bağrına,
Gel al beni kucağına,
Öp doyasıya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!