Dilara Şiiri - Dilaraaks

Sevilmeden yaşayamaz
Dağlara,
Taşlara,
En ince detaylara yazılır Dilara.

Sevmeden bir saniye nefes alamaz
Gönülden gönlünü verir,
Tanıdık;
Tanımadık tüm insanlara...
Adı gibi yaşar Dilara.

İpeksi saçlarıyla,
İncitmeyen kadınsı edalarıyla
Çok düşünür,çok düşündürür
Çok acıtır canları Dilara.

Yemyeşil gözleriyle,
Kırılgan yüreğiyle,
Bir de yaş akıtan gözleriyle,
Adından çok bahsettirir Dilara.

Hayatın en orta çizgisinde,
Ömrünü yaşar sessiz,sedasız
Zararı var ziyanı yok bu dünyanın,
Dünyanın tadını çıkarır Dilara.

Can dediği,
Gül dediği,
Koklayıp sevdiği
Güller gibi Dilara.

Gönlünü onlara,
Kahrolası yalanlara,
Susup da kan kusturanlara
Yine de bağışlar Dilara.

Kaçmadan yakalanır gibi,
Yediği yemeği dosta taşır gibi,
Kızgınlığını derelere salar gibi,
Usulca sever,usulca söver Dilara.

Takvimlerle hesabı,
Geçen günlere suali,
Gidenlere de hediyesi var
Salar kendini mutluluğa Dilara.

Yorgun yüzüyle,
Gülen gözleriyle,
Nişan alıyor; bir adım atıp,
Bir de kahkasını atıyor.

Mağrur,güzel,güçlü,
Bir o kadar muzip edasıyla
Unutulması imkânsız,
O kim mi?
Tabi ki Dilara!