Dilara Şiiri - Fikret Yıldırım

müzik sessizlikten doğar
müzisyense gürültüye –bağıra çağıra kıyameti koparırcasına
önce başını görürsün sonra yumuk yumuk gözlü çikin yüzünü
ellerine bakarsın
kemanını unutmuştur mesela
sopranodur ebesinin avuçlarında ilk sahneye çıkarken
sonra gamzesine yeşil gözlerini değdirir
tekmil sesler ondan sorulur artık
kelebeğin kanat çırpışını o duyar gökgürültüsünde
seslerden yağlı boya tablo yapar
re minörü maviye boyar hatta
boğazı kuruduğunda etütlerde
bir bardak do diyez içer filân
brahms’ın macar danslarında
komşuları öfkeden ateş dansı yaparlar
o bilir ama
-nereye gittiğini bilene bütün dünyanın yol verdiğini

ben de bilirim
ve bu yolda onunla birlikte yürümekten keyiflenirim