Dilaltı Şiiri - Yavuzcan Pınar

Sanki dillerin altında
Pamuktan işlenmiş
Bir küçücük kumaş var
Ulaşmayalım diye uzuvlara
Sürekli yamalıyor
Dilaltı sohbetleri
Sahi ne bu kibarlığınız sizin?
Siz hiç sevişmez misiniz?
Hiç elinizi daldırıp bir yerlerinize
Birilerini hayal etmediniz mi geceleri
Bir kumaş dikmişler de sanki
Örtmüşler dili
Dilaltına erişmesin diye dilimiz.
Türlü hayıflar koymuşlar kumaşın içine
Çünkü biz konuşmayarak güzeliz.
Konuştukça dilimiz, gerçekleri
Aman Tanrım!
Bir şeytani düşünce sarabilir bedenimizi
Korkmayınız bu kadar dilden
Yasak olmayan kelimelerden
Öyle büyük hazlar duymaz insanlar.
Tüm cazibe o gizli kelimelerde
Siz kelimeleri gizleye gizleye
Nasıl da korkutuyorsunuz
İnsanı, insanın varoluşundan.
Lütfen
Geçiniz bu kumaşları
Dillerinizden,
Çıkarınız kumaşları
Sizin güzide anneniz bile
Varoluş evrenizde.
Bir bir çıkardı vücudunun tüm kumaşlarını
Eminim.