Açtım ucu kurşun kalem bitecek
Yaza yaza kolum yorgun el yorgun
Senin aşkın şu ömrüme yetecek
Diye diye sözüm yorgun dil yorgun
Hayatıma girdin yüzüm gülmedi
Çile çektim gönül seni silmedi
Hazanmısın gözün gözüm görmedi
Kırdın kırdın içim yorgun hal yorgun
Yayla dağı yaprak döktü zamansız
Ilaç yoktur benim derdim amansız
Yandım pistim yanıyorum dumansız
Ağla ağla gözüm yorgun sel yorgun
Geçti gönül sevdalara küstürdün
Önceleri yanlız iken üşürdün
Kırık kalem ne hallere düşürdün
Bekle bekle kazam yorgun il yorgun.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 04:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!