Çok sevdik biz; dil yetmez tarifine.
Bizi gören dünya eğildi önümüzde.
Korkmadık kimseden “ne derler” diye;
Alevin içinde yürüdük biz el ele.
Kimse bilmedi uykusuz kalışlarımızı;
Hemen tamamladık eksik yanlarımızı.
İçimizde yangın, başta rüzgar vardı;
Bizimki zamana kafa tutan sevdaydı.
Ayrılık korkusu nedir, biz bilmezdik;
Çünkü birdik, dağılmadık, eksilmedik.
Birbirimize ölüme rağmen söz verdik;
İnanç gibi, sonsuzlukta durduk dimdik.
Rüzgar kılıcını yedik omuz omuza;
Gece karası gülümsedi coşkumuza,
Gölge geri çekilir bizim önümüzden;
Biz ise vazgeçmeyiz yönümüzden.
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anlatmaya kelimelerin yetmeyeceği büyük bir aşk hikayesi anlatılmakta.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!