Dil yaralanır Şiiri - Abdullah Oral

DİL YARALANIR

Gülünü dikenden ayrı koyarsan
Dökülür yüreği çöl yaralanır
Ask ile sarmazsan yarin belini
Kırılır omuzdan kol yaralanır

Yar ile sohbetim yoktur dil dile
Kac yıldır hasretim çekmişim cile
Anlatsam ya arzu halim bülbüle
Bülbül boyun büker gül yaralanır

Sularda doğduğu yerden ayrılır
Dağlar aşılır engine varılır
Denizlerde dalga dalga kırılır
Dağılır içinden sel yaralanır

Kaçaydır mektupsuz ne haber saldım
Sanmasın sevdiğim ondan ayrıldım
Varıp gidem dedim takatsız kaldım
Dizler dermansızdır yol yaralanır

Yolların kapalı herşey kördüğüm
Hasretinden yağmur olup yağdığım
Şüphede kaldımı acep sevdiğim
Özüne kurdüşen dal yaralanır

Vurguniyim sevda seline düştüm
Şiirle türküyle yaramı deştim
Yarsız bu ellerde aklımı şaştım
Canan cana küsmüş dil yaralanır

VURDU GİTTİ

Yaşanan onca acıyı
Kader dedik sürdü gitti
Zulüm yaktıkca geceyi
Dalımızı kırdı gitti

Haktan dedik eydik boyun
Halk dilinde olduk koyun
Baskı zulüm eski oyun
İnsanlığı böldü gitti

Rahip haham birde imam
Yetmezmi halka buncagam
Hepsi yeşil olmamışham
Meyvemizi derdi gitti

Ettikçe Tanrıya haval
Eksik olmaz baştan zeval
Fetva veren disiz kaval
Hep çarmıha gerdi gitti

Vurguni zulmü fark eden
Medet umduk biz kargadan
Hem önden hemi arkadan
Günde beş kez vurdu gitti