Dil Sustu Kalem Konuştu

Bana herşey seni hatırlattı
Her yer yeşillik alabildiğine
Gözler seyre dalmış dinlenmede
Çiçekler açmış renk renk
Hepsi mevlayı zikretmede

Hayat sade ve yalın
Herkes bir şeyle meşguliyette
Hiç ölmeyecekmiş gibi çalış
Yarın ölecekmişin gibi say buna alış

Nice sultanlar geçti bu faniden
Vaden sona erdi mi ne bir saniye ileri
Ne bir saniye geri
Zerreden hesap sorarlar sana
Gideceğin yer mahşer yeri

Ardından iyi anılmak istersen
Kırma insan kalbini bu senin olsun ilken
Bu mevtayı nasıl bilirdiniz diye imam sorarken
İyi biliriz iki kelime söylensin ta gönülden