Âşıkların güldüğünü görmedim
Yürek ağlar, gönül inler, dil sızlar.
Kara kıştan ilkbahara ermedim
Mevsim ağlar, takvim inler, yıl sızlar.
Her canlı söyleşir kendi dilince
Bülbül figan eder, güle halince
Gönülde duygular dile gelince
Türkü ağlar, mızrap inler, tel sızlar.
Bir gün kısmet kalkar ise buradan
Esirgesin Kadir Mevla’m, yaratan
Gurbete düşerse yolumuz sıladan
Kervan ağlar, yolcu inler, yol sızlar.
Alnıma yazılmış bir kara yazı
Çektikçe eksilmez yürekte sızı
Işık vermezse bahtının yıldızı
Bülbül ağlar, çemen inler, gül sızlar.
Dünya handır konan elbet göçecek
Ölüm yalan olur muratsa gerçek
Bir gün solarsa gümrah açan çiçek
Yaprak ağlar, gövde inler, dal sızlar.
Yüzünü çevir sen yine menzile
Gönlün dolup taşsın o sevgi ile
Hak yolda Yaşar da, ölürsen bile
Kürek ağlar, kazma inler, bel sızlar.
Mayıs 2003
Kayıt Tarihi : 28.11.2008 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yozgat'tan yazan şair hemşerilerim şiirlerini okudum. İçinde sizin şiirlerinizi çok farklı buldum, kutlarım.
TÜM YORUMLAR (2)