Dil Senin Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Dil senin
Köşeye mi sıkışır, gökyüzünde uçan kuş
Bir nasihat bin ibret, bir musibet, nasihat
Düşenin dostu olmaz, değerlidir dik duruş
Dil senin gönül senin, söyle nedir tesbihat

Sen düşer mi sanırsın, uzayda duran yıldız
Vitrine olsun bir süs ya da parlayan yaldız
Ağaca şekil verir, mahir eldeki daldız*
Dil senin gönül senin, söyle ne diyor baldız

Dert ile derman bekler, buluşacağı anı
Kim yer alır yanında, arkandakini tanı
Herkesin kuyusu var, Yusuf bekler zamanı
Dil senin gönül senin, bul, gel, hayır yapanı

Ne kadar bilirsen bil, karşındaki ne anlar
Kendince herkes âlim, bir birini yalanlar
Küçük menfaat için hakikatten cayanlar
Dil senin gönül senin, nerde kendin’ sayanlar

Ölümsüz aşk istersen, ölümsüze âşık ol
Yol varsa budur işte, bilmiyorum başka yol
Yalpalayıp ta durma, seni bekler karakol
Dil senin gönül senin, hem hâkim ol, hem erol

Hak rızasın isteyen, Hak’tan razı olmalı
Şu gerçeğin önünde, erimeli, solmalı
Duygularda muhabbet, Muhammed’le dolmalı
Dil senin gönül senin masivayı yolmalı
*daldız: ağaç oymacılığında kullanılan ucu keskin alet,
Etekteki balı kesmek için kullanılan alet
AHMET ARSLAN HADİMİ…….040421