Yudumlayıp içerken gecenin demini,
Bir,bir sönüyor gökyüzündeki yıldızların feri
Susturmak istercesine mavi türkülerimi
Soluksuz bırakıyor,duvarların sesi,
/
Kırık dökük bir hikayenin ben yanında
Kalem namlusu olurken tüm yaşanmışlığın
Kelimeler bir bir sıkıyordu beyaz kağıda
Kirlenmemiş yanın,kimliksiz zamanlarına
/
Kime el verdiysem çığ geldi yüreğinden
Kime yol açtıysam set gerdi şerrinden
Ürkek, korkak, yaralı anlarını sunup, acıdan
Bi-zeban bıraktılar, hep can yanımdan,
/
Duruş hiç bozulmadı aşüfte bakışlardan,
Dil-ruba idi gönül, mavi gözün tınısından,
Serpiştirdi sevgi maşrapası ile metropol limanından
Gidenler gitse de, hep iz bıraktım gül-i ter dalımdan
/
Şiirsel düşlere ektim şimdi umudu
Yârimde onlar yarenimde, küntü kenze doğru
Bir yol aldım inceden Veysel-i otağından,
Gidiyorum gündüz gece Hüseyin-i notasından
/
‘'Gidilen yollar uzun incemi görülmez yada bilinmez bildiğim tek şey patikalarda giderken hep yol bıraktığımdır, Arkamdan gelen izime dokunsun diye''
10.06.2011
Bi-zeban-Dilsiz
Aşufte:Perişan-hali kötü olan
dil-ruba:Gönül kapan,sevgili
Gül- ter: Taze gül
Küntü kenz:Gizli hazine
Kayıt Tarihi : 10.6.2011 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!