Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Ne sanıyorduk,
İstenen, amaçlanan "proje" bu değil mi zaten,
"Türk'ü ortadan kaldıramıyorsan kültürünü bitir, diliyle bağını kes
Yarınla dünü ayır birbirinden, unuttur atasını, tarihini, örfünü, töresini!"
BU "sessiz işgal" değil de ne şimdi!
Bir ülke nüfusunun beşte biri yabancıyı nasıl taşır sırtında!
Üstelik "İLKEL, ÜLKESİNE İHANET EDEN, ÇAPULCU TAYFASI" iken, içeri girenler!
Dil,
Bizi birbirimize bağlayan en büyük güçtür!
Var olmanın, ulus olmanın, öyle kalmanın ilk koşuludur!
Asla masum değil, olanlar!
Bilinçli bir proje!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta