Dil kesildi
Gül kadehi dudağının şarabını içir bana
kanım kaynasın da arzuman olayım sana.
Gözlerini kapatma gül bahçemi göremezsin
gülzare sinemin goncasını deremezsin.
Gül derki can içimde onca lale açarım
lale görüp üzülmesin diye gül bahçeme saklarım.
Gül goncasını gamze diye yanağında açmış
gamzenden ayrı düştüm meğer gönlüme ilaçmış.
Kılıç çekmiş zülüflerin ömür pususunda bekler
tar düşmüş gözlerimi ta kökünden keser.
Gözlerinin mührünü, mührü nübüvet saysam
eğilsem mihrabına, anlımı o mühre koysam.
Gülistan yüzünün gülşahı leblerindir
onu güller şahı yapan kan içiren gözlerindir.
Başımı ayrılığın eşiğine kurban koydum
kalemimin dili yazmaz ( kesik) ayrılıklara doydum.
Kayıt Tarihi : 4.5.2018 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!